TV Programma's

Aflevering 48 uit deze reeks staat in het teken van de Drunense brandweer. Presentator Leo Swaans en streekarchivaris Hildo van Engen brengen een bezoek aan de brandweerkazerne van Drunen. Al decennialang kent Drunen een eigen, vrijwillig brandweerkorps. De aanleg van een waterleidingnet in Drunen, kort voor de Tweede Wereldoorlog, zorgde ervoor dat op verschillende plekken in het dorp slangenwagentjes konden worden geplaatst. Maar bij uitslaande branden was zwaarder materieel vereist. Omdat een nieuwe brandweerauto te kostbaar was, kon kort na de oorlog een zogenaamde ‘bellenwagen’ worden omgebouwd tot een brandweerauto die aan de eisen van de tijd voldeed. Deze Austin bood ruimte aan tien brandweerlieden, 200 meter slang en 500 liter water. Een aanhanger diende als motorspuitwagen.

Momenteel wordt gezocht naar een geschikte plek voor een nieuw onderkomen voor de Drunense brandweer, ter vervanging van de huidige kazerne aan de Wilhelminastraat uit het eind van de jaren zeventig. Hier vrijwel naast, op een bij het raadhuis behorend terrein aan de Stationsstraat bevond zich voordien de Drunense brandweerkazerne. Deze kazerne werd rond 1950 uitgebreid en voorzien van een slangentoren en een oefenterreintje. Dit gebeurde naar een ontwerp van de in Vught gevestigde architect Edmond Nijsten, die onder meer naam maakte met tal van kerkelijke gebouwen en met woningen in de stijl van de Amsterdamse school.

Uiteraard nemen Swaans en Van Engen ook in deze aflevering enkele archiefstukken onder de loep. Een jaarverslag van de brandweer uit 1952 laat zien dat er in Drunen voldoende brandputten waren, maar dat er verder niet veel mogelijkheden waren om in voorkomende gevallen grote hoeveelheden water aan te spreken. En een document uit 1731 laat zien dat de angst voor brandgevaar en strenge preventiemaatregelen van alle tijden zijn.